De Grote Verrommeling (2 mei, 131 km)

Een leuke laatste avond gehad met Winny en de kids, Dick en Ricky. 's Ochtends om 8.15 uur uitgezwaaid en toen ik het bochtje omging realiseerde ik me dat 5 weken wel heel lang is om m'n drie meiden niet bij me te hebben. Op naar ons eerste doel, de Pelgrimshoeve Kafernaum in Vessem voor de eerste stempel. Uiteindelijk daar weggegaan met stempel, een reuze schelp en een klein wit steentje die het symbool is van alles wat je aan ballast en zorgen meedraagt. Ik niet veel, dus klein steentje. Ga ik in Santiago heel ver weg gooien. Rond 12 uur België begroet. Dat je in België bent merk je direct: infrastructurele chaos, slechte fietswegen en alles, maar dan ook alles is door elkaar heen gebouwd zonder gedachte of plan lijkt wel. Dick en ik noemen het de Grote Verrommeling. De reuze schelpen achter op onze fietsen werken als magneten: vriendelijke Belgen houden ons staande en spreken ons aan. Een vrouw bood ons zelfs een slaapplek aan. Leek ons om meerdere redenen goed hier maar geen gehoor aan te geven. Uiteindelijk in Mechelen aangekomen en overnacht in jeugdherberg Santpoort met een derde mannelijk persoon op de kamer die niet erg spraakzaam was. Maar amaai, je komt er om te slapen, is 't nie.