Bruin land (21-22-23 mei, 300 km)

23 mei 2015 - Mansilla de las Mulas, Spanje

Vanochtend lang-zal-ie-leven voor me gezongen door Winny, Pip en Noor via Face Time. Vandaag vanuit Najera rit naar Burgos. Helaas vind ik de Camino in Spanje tot op heden minder: saaie rechte wegen waarbij je vaak de snelweg hoort en ziet. De alberque in Burgos is weer een feest van ontmoetingen. Ronny uit België met zijn voeten onder de pleisters, een Iraans-Canadese vrouw die al enige dagen ziek is en niet kan lopen. Geniet van al die korte praatjes met wildvreemden. Vanochtend in overleg met Dick besloten dat ik alleen verder ga zonder de groep. Op die manier kunnen we ieder voor zich de Camino afmaken zonder elkaar voor de voeten te fietsen. Heb kaarten van Gerard gekregen om me naar Santiago te laten dirigeren. Even wennen, want mijn contactlenzen zijn hierop niet afgestemd. De wind is volledig gedraaid en helpt me snelheid en kilometers te maken. In Fromista heerlijke lunch met draadjesvlees ala Riet. Je merkt dat de laatste 500 km ingaan: de voorzieningen worden beter en hostals en alberques stapelen zich op. De Camino is voor de lokale economie van enorm belang. Iedereen pikt z'n graantje mee. En over graan gesproken: na Fromista betreedt je een schaduwloze vlakte waar je de graanschuur van Spanje doorkruist. 's Avonds overnacht ik in een hostal in Carrion de Los Condes om eens een goede nachtrust te pakken. De volgende dag om 8 uur op de fiets. Ontmoet Detlef die wandelt met zijn kleine hond. Het arme beestje heeft het moeilijk en Detlef draagt hem grote stukken. In de loop van de middag passeer ik Valdevimbre, een soort St. Emilion van Spanje. Tientallen wijnhuizen met proeverijen. De verleiding is groot maar met wijn in het lijf fiets ik als een zoutzak. Uiteindelijk topdag gehad en 129 km gemaakt. Aangekomen in Villavante voor overnachting in alberque. Lig nu boven een Koreaan en naast een Zweed met 1 been. Eindelijk laat Spanje nu ook haar schoonheid aan me zien met wijdse vlaktes en afgelegen dorpen. Soms lijkt het of ik een spoor trek door een mokkataart: alles is bruin. Van de aarde, de huizen tot de mensen.

8 Reacties

  1. Monique:
    24 mei 2015
    Wow, alleen verder nu; petje af! Zal heel andere beleving zijn ... Nog intenser denk ik. Succes en genot tijdens deze lange eindsprint! X
  2. Cassandra:
    24 mei 2015
    Je bent al aardig richting je finish aan het rijden! En nu alleen. Ik wens je nog een mooie tocht toe!
  3. Ron:
    24 mei 2015
    Nog even doorzetten. Zorg je dat je fietsbanden goed op spanning zijn, dat is zo lekker met de wind achter. Nog veel plezier met al die spanjaarden!
  4. Iris:
    24 mei 2015
    Ik ben trots op je buurman. Geniet van het laatste stuk, de erwtensoep staat te wachten.
  5. Wilma:
    24 mei 2015
    Klasse, Gunnar, zo in je uppie, maar dat kán jij, zeker weten!
  6. Hans:
    25 mei 2015
    Geen toeval dat je de groep gaat verlaten...................... Je wilde toch geest en lijf gaan "schonen"?
    Sterkte Gun met de laatste mokkataartsporen!
  7. Hanneke de Lange( Eikenhorst 35):
    25 mei 2015
    Wat een avontuur buurman.Onwijs gaaf. En dankjewel dat ik er een kijkje in mag nemen. Heel veel succes en plezier nog.
  8. HAN:
    27 mei 2015
    hallo gunnar,
    waarschijnlijk ben je er al in santiago als ik dit schrijf. maar toch een reactie.
    alleen is alleen, maar je bent er ook zelf nog bij dus toch met zn tweeen :) :). en dat is niet eenzaam!!!! zeker niet als jij er bij bent..BLIJFT ALLEEN DE VRAAG WIE WIE ENTERTAINT.
    goed gedaan GOOZER ben trots op je.
    HAN